Bracia
mieszkają i pracują w .
Praca Wielokrotnie Ślepe Sitko utrzymana jest w charakterystycznej dla duetu estetyce śmieciowej, wykorzystującej przedmioty znalezione, zniszczone, pozbawione użyteczności. Prezentowane przez BRACI hybrydyczne, surrealne stworzenia widzimy w naturalnym środowisku – na zamieszkiwanej przez nie wyspie. Całość przypomina stanowisko w muzeum przyrodniczym. Z jednej strony więc artyści posłużyli się formułą szkatułkową, ironicznie umieszczając własne muzeum w obrębie instytucji muzeum, z drugiej zaś stworzyli metaforę, w której pozostałe prace prezentowane na wystawie są otaczającym ich wyspę oceanem. Groteskowy wymiar pracy artyści podsumowali zdaniem: „Woda powoli zjada wyspę, na pamiątkę drukujemy fototapetę, pan z ksero obcina niechcący jedną głowę Dolly”.
